İbretlik komşu
Dünya ekopolitiği Yunanistan’ı izliyor. Aslında hiç de sürpriz olmayan bu gelişme yaşanırken, öte taraftan birileri koridor projesini yürütüyor; diğerleri dikkatler buraya yönelmişken riskini azaltmanın yolunu arıyor.
Yani Yunanistan hem kritik bir konu; hem de dünya ekonomisini yönetenlerin cambaza bak yöntemi. Dikkatler buraya odaklandıkça ABD’den İngiltere’ye, Portekiz’den İspanya’ya, AB ekonomisinden Japonya’ya gelişmişlerin ekonomisi tartışılmazken, Çin’i de içine alan Rusya ile büyüyen daralma konuşulmuyor ve dünyanın adım adım yaklaşan krizi de gölgeleniyor.
Peki, Yunanistan’da yaşananlar sürpriz mi? Öyle olmadığına göre cambaz teorisini bir kenara koyup, bu krizin neler anlattığına ilişkin bazı soru ve tespitleri ortaya koymak gerekiyor. Mesela filmin en başına gidelim.
Yunanistan krize girdiğinde bütçesinin makyajlandığı ortaya çıkmadı mı? Bu yolla AB’nin kaynaklarını, fonlarını hak ettiğinden fazlasıyla çektiği konuşulmadı mı? Peki, bu konuda odit yapan kuruluşlardan, fonları onaylayan AB organlarından herhangi biri hakkında soruşturma duydunuz mu? Ben duymadım…
Yunanistan cephesinden bakalım. Bugün her türlü erteleme isteğini ortaya koyuyor; ama işlediği bu suçu hiç gündeme getirmiyor. En azından eski yöneticileri hakkında bir yargılama süreci başlatması gerekmez miydi?
Öte yandan en büyük hisseleri kimde? Almanya ve Fransa… Hediyenin bile soruşturulduğu bu ülkelerde, Yunan hisselerinin nasıl alındığına dair bir araştırma yapıldı mı? Konuyla ilgili dönemin yetkilileri dinlendi mi? Ya AB cephesi? Burada her türlü konu didik didik edilirken, siyaseten bazı beklentilerle hesapsızca kredi verilip, fon kullandırılması soruşturuldu mu?
Anlı şanlı IMF; nasıl verdi bu borçları peki? Normal şartlar altında orada bir sorgulamanın başlatılması gerekmiyor muydu? Mevcut Yunan Hükümeti’ne bakalım… Büyük vaatlerle geldiler; ama cesur değiller. Hem AB içinde kalınsın; hem de borçları silinsin istiyorlar. ‘Aldatıldık’ derken neden işi ‘aldatma’ üzerinde içte ve dışta hukuka taşımıyorlar?
Borcu silmekten ve yeni para talebinden dem vuruyor da, proje desteği niye istemiyor? Rahatlıkla Türkiye ile birlikte Ege Akdeniz Havzası’ndaki enerji kaynaklarını gün yüzüne çıkarıp, borçlarımızı birlikte ödememiz mümkün. Ama nedense hiç gündeme gelmiyor?
Dönelim bize… Bakıyor muyuz; görüyor muyuz? Yunanistan’daki gelişmeleri sadece izliyor muyuz; benzer hataları yaptığımız için başımıza gelecekler için önlem alıyor muyuz? Yunanistan’ın borcunun yüzde 70’i AB ülkelerine, yüzde 25’i IMF’ye…
Muhatabı bu kadar net iken zorlanıyorsa; bizim gibi sıcak parayı ve borcu fonlar başta olmak üzere adressiz noktalardan bulanın başına neler gelir? Bu yaşananlardan ders alıyor muyuz? Hayır; ahmakça bir övünme içindeyiz.
Oysa her zaman iddia ediyorum; bu filmin sonunda Yunanlılar bize güler. Bu gerçeğimizle yüzleşebiliyor muyuz? Elbette hayır… Neden? Birileri çok kızar da ondan. O zaman sorun başınıza gelince ağlamayacaksınız. Benden söylemesi…
Çetin Ünsalan
