Dünyaya nam salmış Türk Atı: Ahal Teke

Ahal Teke atları M.Ö Avrupa’dan Çin sınırlarına kadar ün salmıştır. Ahal Teke atının kanı Avrupalı at soylarının çoğunda bulunur. İngiliz atlarının soyu Osmanlı Devletinden giden 3 adet saf kan Akal Teke atından gelir. Araştırmacılar 3000 yıl önce Türkler tarafından evcilleştirilmiş ilk at cinsi olarak görürler. Ahal Teke atları Orta Asya’daki çok özel bir at türüdür. Ahal Teke’nin adı Manas ve Dede Korkut destanlarında geçmektedir. Adını Türkmenistan’ın Ahal vilayetinde yaşayan Teke kabilesinden alır. Türkmenistan’ın resmi armasında  Ahal Teke atının resmi bulunmaktadır. Türkistan’da çok yaygın kullanılan bir at cinsidir. Türkler tarihleri boyunca bu atlara binmişler ve bu atlarla savaşmışlardır. Dünyada tek  “At Bakanlığı’nın” bulunduğu Türkmenistan’da her yıl Nisan Ayı’nın son pazar günü ‘’at bayramı’’ kutlanmaktadır.

AHAL TEKE ATININ ÖZELLİKLERİ

• Vücudu her zaman parlaktır. Kılları çok ince ve yumuşaktır. Yelesi yumuşak ve azdır. Kulakları diğer atlardan uzundur.  Gözlerinin etrafı siyah ve badem şeklindedir. Dik duruşlu, uzun ve ince bir boyunlu, eğimli omuzlu, uzunca sırtlı, uzun bacaklı ve küçük kalçalıdır. Bu atların bir özelliği de yüksek ve boylarının uzun

• Hareketleri çok rahat ve esnektir. Hızlı koşmaları, uzun yürüyüşe katlanabilmeleri, susuzluğa dayanıklı oluşları önemli özelliklerindendir.

• Halk söylencelerine göre, Ahal Teke atı ile bir şahin kuşu arasında yarış düzenlenmiş. Kuşun sahibi varış noktasına et renginde kırmızı kumaş parçası asmış. Yarış başlatılmış, at bir ok gibi fırlamış, şahinden önce başlangıç noktasına varmış.

• Başka bir söylencede de yarışta birinci olan at için, İran Şah’ı Kir: “Sana tahtımı vereyim, sen atını ver.” demiş. Türkmen delikanlısı atını vermemiş.

• Türkmenler de gerek savaş, gerekse başka zamanlar için gerekli terbiyeyi sürekli, özellikle tay iken vermeyi ihmal etmiyorlar.

• Bu atlar verilen eğitimi kolayca alıyor.

• Eğitimlerde diğer atların zorlandığı bazı hareketleri çok kolay yapabilirler.

• Cesur, zeki, duygusal bazen de çok inatçıdırlar, sezgileri güçlüdürler, sahibine daima bağlıdırlar.

• Berisi ve bakımı özenle yapılmaktadır. Yonca ve arpa bu atların birinci yemleridir. Ayrıca bu atlara belirli zamanlarda ekmek, koyun-keçi iç yağı ve yumurta verilmektedir.

• Eyerin ata zarar vermemesi için Türkmenlerin “ala kayış” adını verdikleri eyer altında kullanılan keçeler, gemler, üzengiler yapılmıştır.

• At yarışlarında birinci gelen ata genelde ödül olarak deve verirler. Koyun da verdikleri biliniyor.

• Buzul çağından kalma mumyalaşmış at iskeletlerinden tek safkan at cinsi olduğu kanıtlanmıştır.