Büyük yürüyüşün 28. yıldönümü
Tarih 4 Ocak 1991.... Yaklaşık 40 bin madencinin grevi, yüz bin insanın Ankara’ya yürüyüşüne dönüştü. Koca bir kent adeta Ankara’ya akın etti. Yürüyüş, Türkiye’yi ABD’nin çıkarları uğruna Körfez Savaşı’na sokma girişimini boşa çıkardı. Özal döneminin sonunu getirdi.
4-8 Ocak, Büyük Madenci Yürüyüşü’nün 28’inci yıldönümü.
Zonguldak maden işçileri 30 Kasım 1990’da greve başladı. Taş kömürü havzası 1948 beri ilk yasal grevini yaşıyordu. İşçiler grev boyunca her gün şehir içinde binlerce kişinin katıldığı yürüyüşler yaptı.
Eylem gün gün büyüdü. Memur, esnaf, emekli bütün Zonguldak halkı, madencinin arkasında olduğunu gösterdi. Ancak ne Ankara ne o dönemin medyası madencinin sesini duymak ve duyurmak istemiyordu.
Bir süre sonra Zonguldak'taki eylemler, Ankara'ya yürüyüşe dönüştü. 4 Ocak 1991 tarihinde yaklaşık 40 bin madencinin grevi yüz bin insanın Ankara’ya akın etmesine neden oldu.
En önde kadınlar yer aldı. Dönemin Genel Maden İşçileri Genel Başkanı Şemsi Denizer’in deyimiyle, eylemin iki amacı vardı. Türkiye’yi körfezdeki savaşa sokmamak ve Özal iktidarına karşı olmak.
Ankara yürüyüşü duyulunca bütün Türkiye destek için harekete geçti. Yürüyüş kolu Bolu'nun Mengen ilçesine geldiğinde barikatla karşılaştı.
İktidar yürüyüşü engellemek için her yola başvurdu. 5 Ocak 1991 Günü, sendika hükümetin sözleşme teklifini kabul etti.
O dönemde adı Sosyalist Parti olan Vatan Partisi, kadrolarını yürüyüşe gönderdi.
O ekibin içerisinde yer alan aynı zamanda yürüyüşü Aydınlık Gazetesi adına izleyen Vatan Partisi Merkez Karar Kurulu üyesi Hüseyin Karanlık, büyük madenci yürüyüşünü Ulusal Kanal’a değerlendirdi.
Ulusal Kanal olarak, yürüyüşün yıldönümünde Zonguldak maden işçilerini bir kez daha saygıyla anıyoruz.
HABER: TANSEV KARA
ulusal.com.tr
