İşte partilerin işçi aday sayısı
Zeynel Sarpdağ, Vatan Partisi’nin milletvekili adayı gösterdiği 45 işçi önderinden biri. Buna karşılık AKP ve CHP’nin adayları içinde işçi sayısı sadece 4, AKP’de ise sıfır!
Sivas’tan aday olan Sarpdağ, 1967 Sivas Yıldızeli doğumlu, 2 çocuk babası bir işçi önderi. “1988’den bu yana maden işçisiyim” diyor. Tam 27 yıldır Divriği Demir Çelik’te çalışıyor. Bu sürede Divriği Demir Çelik’in makus talihini de birebir yaşamış. İşletmenin Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’na bağlı olduğu “müessese müdürlüğü” zamanını da, özelleştirmeyle birlikte yaşadığı dağılmayı da yakından biliyor.
4C kıyımını da görmüş, işçilerin A ve B grubu olarak ayrıldığını da. Kendisi hep sarı ya da turuncu baretliler arasında. Sarpdağ, 1988 yılının 8. ayında işe başlamış, 9. ayın 12’sinde sendikalı olmuş, o gün bugün sendika mücadelesinin içinde. Sendikalı işçi sayısı 2004 yılında 783 iken, özelleştirme ve AKP’nin sendika yasaları sonucu sendika erimiş ve bugün sendikalı işçi sayısı 25’e kadar düşmüş. Öyle bir erimiş ki, 4 yıldır sendika başkanları yok, sendika başkanı işyerinden içeri bile giremez durumdaymış...
Zeynel Sarpdağ, sendika mücadelesi içinde örgütün ve siyasi önderliğin önemini görmüş. 1993’de İşçi Partisi’ne katılmış. Kendisi, “2 Temmuz’daki siyasal gelişmeler sonucu katıldım, ülke kaosa gidiyordu, mücadele etmek gerekiyordu” diye anlatıyor partili hayata geçiş nedenini.
Hem sendika hem parti mücadelesi yürütüyor, “seceresi kayıtlı” ama hiçkimse önüne çıkmamış. Nedenini, “Mesleğimi icra ederken kendime saygı duymalıyım, işimi gayet iyi yapmaya gayret ederim” diye açıklıyor. Hayattan en büyük haz aldığı şeylerden biri siyasal mücadele içinde olmak. Örgütlü mücadelenin kendisine çok katkısı olduğuna inanıyor ve diyor ki, “İnsanlarla konuşmaya, önümü görmeye, kendimi geliştirmeye yaradı. Bazen 3 saat uyku bile fazla geliyor, 2 saat uyuyarak daha çok çalışmaya gayret ediyorum.”
Seçim çalışmalarında başlıca zorluğu “Oyları bölüyorsunuz” itirazı. “Noter tasdikli yüzde 10’luk oy tahmini istiyorlar” diye yakınıyor. Sivas’ın sorunlarını ve çözümlerini şöyle anlatıyor: “Sivas, yüzölçümü en geniş illerimizden biri. Ama en çok da göç veren iller arasında. Divriği, 2000’lere kadar 12-14 bin nüfusu varken, bugün tabelada 10 bin yazılı. Sivas’a gelen her siyasetçi, burada 40 fabrika açtığını söyler. Gerçek olsa işsizlik olmaz! Üretim ve tarım için coğrafyamız çok uygun. İktidarımızda göçü önleyeceğiz. Sendika yasasını değiştireceğiz.”
Füsun İkikardeş / Aydınlık
