Engelli kızının eli ayağı oluyor

Okul günleri Altınova Mahallesindeki evinden 5 kilometre uzaklıktaki Mehmet Akif Ersoy İlkokuluna 8 yaşındaki kızını tekerlekli sandalye ile götüren Mergen, dersler bitene kadar okulda bekliyor.

Öğrenci servislerinde engelli rampası olmaması sebebiyle Belinay'ı servise yazdıramayan anne Mergen, kızının eğitimden geri kalmaması için yoğun çaba sarf ediyor.

Emel Mergen, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 2007 yılında evlendiğini ve bu evlilikten Belinay'ın dünyaya geldiğini söyledi.

Kızının doğuştan yüzde 80 yürüme engelli olduğunu dile getiren Mergen, "Kızım şu an 8 yaşında ve ikinci sınıfa gidiyor. Kızımda doğuştan spina bifida hastası yani bel açıklığı var. Tekerlekli sandalye ile okula gidip getiriyorum. Kızım yüzde 80 engelli." dedi.

Kızını özellikle kış günleri okula götürüp getirirken çok zorlandığını vurgulayan Mergen, "Kızımı tekerlekli sandalye ile okul günleri 5 kilometre uzaktaki okuluna ben götürüp getiriyorum. Öğrenci servislerinde engelli rampası olmadığı için kızımı servise veremiyorum. Servis benim de binmemi kabul etmiyor. O yüzden mecburen kızımı yürüyerek götürüyorum ancak bu bizim çok zor oluyor. Özellikle kış günlerinde çok zorlanıyoruz." diye konuştu.

"Sandalyeden kalkamadığı için özel ihtiyaçları oluyor"

Kızının lavabo gibi özel ihtiyaçlarını tek başına yerine getiremediği için o okuldan çıkana kadar beklediğini anlatan Mergen, şöyle devam etti:

"Hava soğuk olduğunda, yağmur yağdığında çocuğumu okula götüremiyorum çünkü soğukta ve yağmurlu havalarda götürdüğümde hastalanıyor ve okulundan daha da geri kalıyor. Okul günleri sabah 09.00'da gelip 15.00'de okuldan çıkıyoruz. Ben Belinay çıkana kadar okulda bekliyorum. Kızım yürüyemediği sandalyeden kalkamadığı için özel ihtiyaçları oluyor. O yüzden o okuldan çıkıncaya kadar burada bekliyorum. Daha sonra onu alıp evimize dönüyoruz. Eşimden 5 yıl önce ayrıldım. Annem, kızım ve ben birlikte yaşıyoruz."

Engelli çocuklar daha çok sevgiye muhtaç

Her insanın evladının kendisi için önemli olduğunu ifade eden Mergen, ancak engelli çocukların normal çocuklardan daha çok sevgi ve ilgiye muhtaç olduğunu vurguladı.

Evlat sevgisinin tarifinin mümkün olmadığını aktaran Mergen, şunları kaydetti:

"Engelli çocuğu olan anne ve babalar onlara sahip çıksın. Onlar özel çocuklar. Normal çocuk gibi değiller. Sevgiye daha çok muhtaçlar. Engelli deyip kimse çocuğunu bırakmasın. Kızımın eli ayağı benim. Annem yaşlı olduğu için bir yere gidemiyorum. Nereye gitsem kızım yanımdadır. Arkadaşlarım eğlenmeye giderken ben kızımla birlikte eğleniyorum. Bütün aktiviteleri birlikte yapıyoruz. Kızım pozitif bir yapıya sahip. Kendi de kabullendi engelli olduğunu. Arkadaşları ona 'neyin var' diye sorduğunda rahatça 'ben engelliyim' diyebiliyor."