Sovyetler Birliği Liderlerinin Zaman Çizelgesi!

Sovyetler Birliği'nin 1922'den 1991'e kadar var olduğu süre boyunca sekiz lideri vardı. Devlet başkanının bir cumhurbaşkanı veya başbakan olduğu ülkelerden farklı olarak, SSCB'nin liderleri çoğunlukla Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin başına geçerek iktidara geldiler.

Sovyetler Birliği'ni en uzun süre yöneten adamlar, her biri onlarca yıl Komünist Parti'nin başkanlığını yapan Joseph Stalin ve Leonid Brejnev'di. Daha az bilinenler ise, yalnızca birkaç hafta sonra iktidarı Nikita Kruşçev'e kaptıran Georgy Malenkov veya görevde ancak bir yıl kaldıktan sonra ölen ve yerine Mihail Gorbaçov'un geçtiği Konstantin Çernenko gibi Sovyet devlet başkanlarıdır. Ancak bu sekiz adamın her biri bir şekilde SSCB'yi şekillendirdi.

Vladimir Lenin (1922-1924)

Vladimir Lenin, Rusya Komünist Partisi'nin kurucusu ve ilk Sovyet devlet başkanıydı. 1917'de Rus monarşisini deviren ve Rus İmparatorluğunu sona erdiren Şubat Devrimi'nin ardından Lenin, yeni bir Sovyet hükümeti kuran Ekim Devrimi'nin (veya Bolşevik Devrimi'nin) liderliğine yardımcı oldu.

Ekim Devrimi, Lenin'in görev süresinin ilk birkaç yılı boyunca süren Rus İç Savaşı'nı ateşledi. Lenin'in Kızıl Ordusu savaşı kazanarak yeni Sovyet hükümetinin gücünü pekiştirdi. 1922'de Lenin'in hükümeti Ukrayna, Belarus ve Transkafkasya (Gürcistan, Ermenistan ve Azerbaycan'ı içeren bir bölge) ile Sovyetler Birliği'ni veya SSCB'yi oluşturmak için bir anlaşma imzaladı.

Aynı yıl Lenin'in sağlığı bozulmaya başladı. Doktorlar, 1918'deki suikast girişiminden bu yana boynuna saplanan kurşunu çıkardı, ancak sağlığı kötüleşmeye devam etti. 21 Ocak 1924'te 53 yaşında felç geçirerek öldü.

Lenin, devrimci kariyerine işçilere ve köylülere siyasi güç vermek isteyen bir Marksist olarak başlamıştı.

Joseph Stalin (1924-1953)

Joseph Stalin, 1917 Ekim Devrimi'ne katıldı ve Lenin'in görevde olduğu dönemde Sovyet hükümeti için çalışmaya başladı. Gücün yoğunlaşması, 1922'de Komünist Parti Merkez Komitesi'nin genel sekreteri olmasıyla başladı; 1953'teki ölümüne kadar bu görevi sürdürdü.

Lenin, Stalin'i onaylamadı ve hatta onu genel sekreterlikten uzaklaştırmaya çalıştı . Lenin'in sağlık sorunlarından önce birçok kişi Ekim Devrimi'nin bir diğer katılımcısı olan ve Sovyet hükümetinin şekillenmesine yardımcı olan Leon Troçki'nin Lenin'in varisi olduğunu düşünüyordu. Stalin, Troçki'yi ana rakiplerinden biri olarak görüyordu ve Stalin, Grigory Zinovyev ve Lev Kamenev ile birlikte Sovyetler Birliği'nin ortak liderliğini devralmayı başardı.

1920'lerde Stalin, Zinovyev ve Kamenev'i iktidardan uzaklaştırdı, bir diktatörlük kurdu ve Troçki'yi sürgüne gönderdi . 1930'larda, hem siyasi rakiplerini hem de siyasi müttefik gibi görünen insanları öldürdüğü Büyük Tasfiye'ye başladı. Stalin, eski eş liderleri Zinovyev ve Kamenev'i göstermelik bir duruşmada yalan itiraflarda bulunmaya zorladı ve ardından onları kurşuna dizdirdi.

Stalin, İkinci Dünya Savaşı sırasında ABD Başkanı Franklin D. Roosevelt ve İngiltere Başbakanı Winston Churchill ile Sovyet birliklerinin Nazi toplama kamplarının kurtarılmasına yardım ettiği gergin bir ittifak kurdu. Ardından Soğuk Savaş, Amerika Birleşik Devletleri'ni ve onun Batı Avrupalı ​​müttefiklerini, artık Doğu Avrupa'da çok daha fazla bölgeyi ilhak etmiş olan SSCB ile karşı karşıya getirdi.

5 Mart 1953'te Stalin, beyin kanaması geçirdikten sonra öldü. Onun ölümü, Sovyet liderleri arasında iktidar mücadelesini tetikledi ve o yıl iki farklı adamın iktidarı ele geçirmesiyle sonuçlandı.

Georgy Malenkov (1953-1953)

Sovyetler Birliği'nin kontrolünü ilk ele geçiren kişi, 1930'larda Stalin'in tasfiyelerinin kolaylaştırılmasına yardımcı olan Stalin'in varisi Georgy Malenkov'du. Tüm Sovyet liderleri arasında Malenkov, iktidarı en az süre elinde tutan kişiydi.

Stalin'in ölümünün ertesi günü Malenkov, Sovyetler Birliği'nin önde gelen ve Komünist Parti'nin fiili lideri olarak Stalin'in yerini aldı . Ancak sadece birkaç hafta içinde Nikita Kruşçev partinin kontrolünü Malenkov'dan aldı. Yıl sonuna gelindiğinde Malenkov artık Sovyetler Birliği'nin ana lideri değildi. Bir Kruşçev müttefikinin görevi devraldığı 1955 yılına kadar başbakanlık pozisyonunu korudu. Bundan sonra Malenkov artık Sovyet siyasetinde önemli bir oyuncu değildi. 1988'de öldü.

Nikita Kruşçev (1953-1964)

Nikita Kruşçev, Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin ilk sekreteri ve 1958'de başbakanı oldu. Onun yönetimi, Stalinizasyondan arındırma ve Sovyetler Birliği'nin uluslararası ilişkilerini iyileştirme girişimleriyle karakterize edildi.

Kruşçev, Berlin Duvarı'nın inşası sırasında Sovyetler Birliği'ni yönetti, felaketle sonuçlanan Domuzlar Körfezi istilası (CIA'nın Küba lideri Fidel Castro'yu devirmeye çalıştığı) ve çoğu kişinin ABD ve Küba'ya en yakın kriz olduğuna inandığı Küba Füze Krizi sırasında. Sovyetler Birliği nükleer savaşa hiç gelmedi. Kendisi ve ABD Başkanı John F. Kennedy kötü bir başlangıç ​​yapmış olsalar da liderler, ikisinin de nükleer savaş istemediğini anladıkları bir ilişki geliştirdiler.

Kruşçev, 1964 yılında Leonid Brejnev ve müttefiklerinin Brejnev'in parti liderliğini devralmasını ayarlamasıyla Komünist Partinin birinci sekreteri ve Sovyetler Birliği başbakanı statüsünü kaybetti. Kruşçev birkaç yıl sonra 1971'de öldü.

Leonid Brejnev (1964-1982)

Leonid Brejnev, Stalin'den sonra en uzun süre hizmet veren Sovyet liderlerinden biriydi. Brejnev, 1917 devrimleri sırasında 10 yaşındaydı; bu da onun, Sovyet devleti altında reşit olan ilk Sovyetler Birliği lideri olduğu anlamına geliyor. Gençliğinde Topluluk Partisi gençlik örgütüne katıldı ve İkinci Dünya Savaşı sırasında Sovyet ordusunda görev yaptı.

Brejnev, 1964'te Kruşçev'in devrilmesini ayarladığında Komünist Partinin ikinci sekreteriydi. Kruşçev'in gitmesiyle Brejnev, Komünist Partinin birinci sekreteri (1966'da “genel sekreter” oldu) ve onunla birlikte Sovyetler Birliği'nin liderliğini aldı.

Brejnev , 1967'den 1979'a kadar Soğuk Savaş gerilimlerinin hafiflediği ve ABD ve müttefikleriyle ticaretin arttığı bir yumuşama politikası oluşturdu . Brejnev aynı zamanda SSCB'nin sosyalist veya komünist yönetimin tehdit altında olduğu ülkelere müdahale etmesi gerektiğini öne sürdüğü Brejnev Doktrini ile de tanınıyor . Sovyetler Birliği 1979'da Afganistan'ı işgal ettiğinde kullandığı mantık buydu. İşgal, 1980 Moskova Olimpiyatlarını boykot ederek misilleme yapan Sovyetler Birliği ile ABD arasındaki yumuşamanın sona ermesine yol açtı.

Brejnev 10 Kasım 1982'de kalp krizinden öldüğünde Sovyetler Birliği ile ABD arasındaki ilişkiler hâlâ gergindi.

Yuri Andropov (1982-1984)

Yuri Andropov, 1967-1982 yılları arasında Sovyet ulusal güvenlik teşkilatı KGB'nin başkanıydı. Brejnev sağlık sorunları yaşamaya başlayınca Andropov, Brejnev'in halefi olmak için rekabet etmek üzere KGB'den ayrıldı. Andropov başarılı oldu; Brejnev'in ölümünden iki gün sonra Komünist Partinin yeni genel sekreteri oldu.

Brejnev'in ABD Başkanı Ronald Reagan'la gergin ilişkisi Andropov'la da devam etti. Onun yönetimi sırasında, Sovyet güçleri 1983'te Korean Airlines'ın 007 sefer sayılı yolcu uçağını düşürerek uçaktaki 269 kişinin tamamını öldürdü. O yıl, Andropov böbrek yetmezliği yaşamaya başladı ve 1984'te ölümüne yol açtı.

Konstantin Çernenko (1984-1985)

1982'de Brejnev'in yerini almak için de yarışan Konstantin Çernenko, 1984'te Komünist Partinin genel sekreteri olarak görevi devraldı. O yıl, Sovyetler Birliği, Amerika Birleşik Devletleri'nin dört yıl önceki boykotuna misilleme olarak 1984 Los Angeles Olimpiyatlarını boykot etti.

Andropov gibi Çernenko da görev süresinin büyük bölümünde sağlık sorunları yaşadı. Partinin kontrolünü aldıktan sadece bir yıl sonra amfizemin komplikasyonlarından öldü.

Mihail Gorbaçov (1985-1991)

Sovyetler Birliği'nin son lideri, 1985'te Çernenko'nun ölümünden sonra genel sekreter olarak Çernenko'nun yerini alan Mikhail Gorbaçov'du. Sovyetler Birliği'nin basın ve kişisel ifade üzerindeki kısıtlamaları gevşettiği perestroyka ve glasnost veya “açıklık” dönemini başlattı. ve Stalinist geçmişini yeniden değerlendirmeye başladı.

Gorbaçov, 1991'de resmen sona eren Sovyetler Birliği'nin dağılmasını yönetti. O yıl, Rusya Federasyonu ilk başkanı Boris Yeltsin'i seçti. Yeltsin 2007'de öldü; Gorbaçov 2022'de öldü.