Varoluşun mücadelesinde Nietzsche aforizmaları
Kendimizi keşfetme yolculuğunda bize rehberlik eden büyük düşünür Nietzsche... Yaşam dolu sözleri ve derin düşünceleriyle ilham veren 10 etkileyici aforizması!
Friedrich Nietzsche ünlü bir Alman filozof, filolog, şair ve bestecidir. 15 Ekim 1844’te Almanya’nın Röcken köyünde doğan bu dahi filozof, felsefenin yanı sıra edebi eserleri, şiirleri ve makaleleriyle de derin izler bırakmıştır.
Nietzsche’nin kalemi, sadece düşünceleriyle değil, aynı zamanda varoluştaki anlamını sorgularken, geleneksel inançların çöküşüne dair bir uyarı niteliği taşır. “Üst insan” kavramıyla, sıradanın ötesine geçme arzusunu ve insanın kendi değerlerini yaratma sorumluluğunu ön plana çıkarır.
İşte sizler için derlediğimiz, bizleri felsefenin ötesinde yaşama dair uyarı niteliği taşıyan 10 aforizma!
*Beni ne ilgilendirir ki pazaryeri ve ayaktakımı ve ayaktakımının gürültüsü ve ayaktakımının uzun kulakları! demesini öğrendim.
*Etrafında vızıldarlar övgüleriyle de... Sırnaşıklıktır onların övmesi. Teninin ve kanının yakınında olmak isterler.
*Onlara karşı yumuşak bile olsan aşağılanmış hissederler kendilerini senin tarafından ve gizli acı veren eylemleriyle karşılık verirler senin iyiliğine. Senin bir şey demeyen gururun uymaz onların kişiliğine; hele bir de kibirli olacak kadar mütevazı isen sevinçle karşılarlar.
*Kaç dostum, yalnızlığına, sert ve güçlü bir havanın olduğu yere. Sineklik olmak değil senin yazgın.
*Ahlaksal olay yoktur, yalnızca olayların ahlaksal yorumu vardır.
*Artık küstahça yaşıyorlar, anlık hazlar içinde ve ertesi güne dair hedefleri yok neredeyse…”Ruh, şehvettir!” … Böyle derlerdi. Bu sırada kırıldı ruhların kanatları; şimdi yerlerde sürünüyor ruhları ve kirletiyor kemirdiği her şeyi…
*Babanın gizlediği şey, oğulda açığa çıkar.
*Cins olarak insan her hangi başka bir hayvanla karşılaştırıldığında, bir ilerleme kaydetmez. Bütün hayvanlar ve bitkiler dünyası, alçak olandan daha yüksek olana gelişmez. Hepsi aynı zamanda, birbirinin üzerinde, birbirinin içinden ve birbirine karşı gelişirler.
*İnsanların bir şeyleri var ki, gurur duyuyorlar onunla. Ne diyorlardı, onları gururlandıran şeyin adına? Eğitim diyorlar; kendilerini keçi çobanlarından ayırt eden şeymiş bu!
*Kendi savaşınızı açmalısınız, kendi düşüncelerinizin uğruna. Düşünceleriniz yenilse bile, dürüstlüğünüz zafer çığlıkları atmalıdır bunun için