İtalyan Amiral Falco Accame geçen haftalarda 96 yaşındayken vefat etti. İtalyan gazeteleri bu vefate bolca yer vermişse de Avrupa'nın geri kalanında kimse umursamadı. Atlantik sistemine karşı duran demokratik bir asker, bir sosyalistti. Amiral Falco Accame pasifist hareketin referans noktasıydı ve her zaman NATO'ya karşı her mücadelede ve emperyalizmin saldırısına uğrayan halkların yanındaydi. Kendisi İtalya'yı, NATO’nun eski Yugoslavya’da işlediği savaş suçlarından yargılandığı “Ramsey Clark Mahkemesi”nde temsil etti.
Nazilerden kurtulduktan sonra Falco Accame Livorno Deniz Harp Okuluna girdi ve askeri kariyerine başladı. Bir subay olarak İtalyan Donanması için mayın temizleme mekanizması icat etti. Ancak, gerektiğinde kendi ordusuna karşı taraf tutmaktan korkmuyordu: üstlerin askere karşı suistimallerine karşı çıktı. Bu nedenle, 1975'te, üstlerin sıradüzenine karşı eğittiği askerilini komuta ettiği gemisindeki kariyeri aniden sona erdi!
Görevden alınan Falco Accame, barışın tarafında siyasete girdi. Folgore tugayının askerleri Somali'deki sivillere işkence yaptığında, bu İtalyan askerlerini “ırkçı saçmalık” ilan etti. İtalyan Sosyalist Partisi'ne katıldı ve 1976'da milletvekili seçilerek İtalya Cumhuriyeti Parlamentosu Savunma Komisyonu başkanı oldu. Parlamento üyesi olarak Falco Accame, istihbarat servisleri üzerindeki demokratik kontrolü genişletmek için çok çalıştı.
İtalya Başbakanı Bettino Craxi, İtalyan Sosyalist Partisi'nin kontrolünü ele geçirip onu neo-liberal bir partiye dönüştürdüğünde Falco Accame'ye, ancak silah endüstrisini desteklemesi şartıyla Savunma Bakanı olmasını teklif etti. Ancak Accame teklifi reddetti. Gerçek bir vatansever reddetmesini bilir!
Craxi onu partide marjinalleştirip parlamentoya yeniden girmesini engelledi. Bu şekilde, sağcı medyada kendisine karşı bir psikolojik savaş başladı: tehditlere ek olarak, adı açıkça Sovyetler Birliği'nin hizmetinde olmakla suçlanan Mitrokhin Komisyonu şüphelileri arasında anıldı.
Atlantik diktalarına sırtüstü yatan sosyal demokrasiyle yaşanan olumsuz deneyimin ardından Falco Accame, 1991'de Komünist Yeniden Yapılanma Partisi'ne katılan proleter demokrasi partisi'ne yakınlaştı. İtalyan Komünistlerine, özellikle Savunma Bakanı Sergio Mattarella'yı (bugünkü Cumhurbaşkanı) utandıracak teknik bilgiler ve istihbarat detayları sağladı.
Falco Accame'in edimi kesintisizdir. Yaralanan veya hizmette hayatını kaybeden askerlere yardım derneği kurdu. 80'li yıllarda askerliğe çağrılan birçok İtalyan erkek intihar eder ya da yaşlı askerler tarafından kışlada öldürülürdü. İtalyanca'da "taciz" olarak adlandırılan bir suç olgusudur: yeni nesillerin iktidara itaati için sapkın bir sistematik suistimal sistemi vardı. Falco Accame, kışladaki şüpheli ölümler için adalet talep etmeye başladı.
Bununla birlikte, en büyük endişesi, yurtdışındaki askeri operasyonlarda, özellikle de savaşta seyreltilmiş uranyumun kullanılmasından kaynaklanan kanser vakalarıydı. Accame, İtalya savunma Bakanlığı ileri gelenlerinin, 1999’da Yugoslavya’da konuşlandırılan askerler ve yerel halk için seyreltilmiş uranyumun kontaminasyon riski olmadığı iddialarını reddetti. Bunlar emperyalist bir yalandır!
Falco Accame, 9. maddede İtalya'nın “savaşı reddettiğini” belirten anti-faşist partizanlar tarafından yazılan İtalyan anayasasına saygı duyan bir askerdi. Fakat bu mücadelede yalnız değildi: aslında başka bir subay olan NATO Generali Nino Pasti'nin iyi arkadaşıydı. Accame NATO'yu ve onun yıkıcı amaçlarını içten tanıdıklarını ve aslında her türlü emperyalizme ve kavgacılığa karşı savaşmak için birleştiklerini fark ettiler. Ayrıca, GLADIO ağı tarafından İtalya'da uygulanan darbeyi ortaya çıkardılar ve kınadılar. General Pasti'nin ölümünde Amiral Accame savaşımına devam etti ve 1993'te en geniş anti-emperyalist birliği sağlamak için halkların barışı ve bağımsızlığı için Uluslararası Nino Pasti Vakfının başkanı oldu.
Falco Accame hep bir askerdi ama her şeyden önce bir yoldaştı. Onu şükran duygularıyla anıyorum.