2013'ün kahramanları

Türkiye'nin kalbi İstanbul Taksim'deki Gezi Parkı'nda ağaçların kesilmesiyle yeniden ateşlenen eylemler 2013 halk hareketini doruk noktasına çıkardı.Tüm Türkiye sokaklara döküldü. Milyonların talebi parktaki “birkaç ağaç”lara sahip çıkılmasının ötesinde iktidarın istifa etmesiydi. Ağaç ayaklananlar için bardağı taşıran damlaydı.

27 Mayıs'ta Gezi Parkı'na giren iş makineleri ağaçların katili değil Tayyip Erdoğan'ın kabusu oldu. Gezi parkındandan başlayarak toplanan halk 31 Mayıs'ta Taksim'i tarihte hiç görülmemiş bir kalabalıkla hınca hınç doldurdu. Polisin biber gazı, plastik mermisi ve TOMA'ların tazyikli suyu halkın direnişini kesemedi. 'Direnişçi' olarak anılmaya başlayan milyonlar tüm Türkiye'de ayağa kalktı. Ve 1 Haziran günü, Taksim, yurdun dört bir yanında polis şiddetiyle yaralananlara, şehit düşenlere rağmen halkın onurlu direnişiyle kazanıldı, ortada tek bir polis bile kalmadı. Halkın olan Gezi Parkı gerçek sahiplerine kavuştu. Direnişçiler Taksim'de günlerce zafer kutlamaları yaptı ta ki 11 Haziran'a kadar. Polis şiddeti günler sonra yeniden kendini gösterdi.

Türkiye güzelleşti

İstanbul Taksim Meyda'nında polis barikatlarının yıkılmasıyla başlayan ayaklanma Hatay'a, Ankara'dan Hatay'a, Edirne'den Mersin'e tam 79 ile yayıldı. Türiye genelinde 10 milyon yurttaş AKP'nin zorbalığına başkaldırdı ve yaşadığı ilin meydanlarını zaptetti. Artık Türkiye uyanmıştı. Her gün sokaklara dökülen ve tencere tavalarıyla isyanını dile getiren halk, Türkiye'yi güzelleştirdi.

Eskişehir'de Ali İsmail Korkmaz, Hatay'da Abdullah Cömert, İstanbul'da Mehmet Ayvalıtaş, Ankara'da Ethem Sarısülük, yine Hatay'da Ahmet Atakan şehit düştü. Ayrıca, mücadeleye yaralıları tedavi ederek destek veren Türk Tabipler Birliği'nin açıklamasına göre, 12 Haziran itibari ile olaylar esnasında tazyikli su, kısa mesafeli biber gazı atışları ve plastik kurşunlardan dolayı 7 bin 478 direnişçi yaralanırken 91 direnişçi kafa travması geçirdi ve 10 direnişçi gözünü kaybetti. Erdoğan "polise talimatı ben verdim" diyerek saldırıların sorumluluğunu üstlendi.

Mehmet Ayvalıtaş

Haziran Ayaklanması'nın ilk şehidi 20 yaşındaki Mehmet Ayvalıtaş oldu. İstanbul Ataşehir'de 2 Haziran günü gerçekleştirilen eylemde bir cipin çarpması sonucu hayatını kaybeden Ayvalıtaş, onurlu ölümüyle halkın kahramanlarından biri haline geldi.

Abdullah Cömert

İkinci acı haber 3 Haziran günü Antakya'dan geldi. 22 yaşındaki Abdullah Cömert, 2 Haziran günü gerçekleştirilen Gezi Parkı'na destek eylemi sırasında polisin attığı gaz bombası fişeğinin kafasına isabet etmesi sonucu 3 Haziran'da yaşamını yitirdi. Cömert, ayaklanmanın şehitlerinden biri olarak tarihe geçti. Arkadaşlarının Abdocan'ı olan Cömert aynı zamanda TGB üyesiydi.

Ali İsmail Korkmaz

Eskişehir'de 2 Haziran günü gerçekleştirilen eylemde hayatını kaybederek tarihe yazılan isim 19 yaşındaki Ali İsmail Korkmaz oldu. 3 Haziran'da ölümü gerçekleşen Korkmaz, adeta halkın kahramanı oldu. Korkmaz, Fenerbahçeliydi. Taraftarlar da onu unutmadı. Ölümünün ardından yazılan “Ali İsmail Kokrmaz Marşı” Fenerbahçe'nin her maçında yüzbinlerce kişiyle söylendi.

Ethem Sarısülük

Polis kurşunu 1 Haziran günü Ankara'yı vurdu. Kızılay Güvenpark'ta gerçekleştirilen eylemde 27 yaşındaki İşçi Ethem Sarısülük polis tarafından hedef gösterilerek silah kurşunuyla vuruldu. Sarısülük, 12 Haziran günü hayatını kaybetse de ismini sonsuzluğa kazıdı.

Ahmet Atakan

Ayaklanmanın son şehidi yine Hatay'dan geldi. 10 Eylül'de gerçekleştirilen ODTÜ'ye destek eyleminde 22 yaşındaki Ahmet Atakan yaşamını yitirdi. Atakan'ın da ismi diğer şehitler gibi tarihe geçti.

Aydınlık