Muharrem Yerli: ''Ya o gece Ulusal Kanal olmasaydı''

Muharrem Yerli / Ulusal Kanal Programcısı

YA O GECE ULUSAL KANAL OLMASAYDI!..

Ya da..

O gece,

Kanlı kalkışmaya yeltenenlerin aklına,

İlk Ulusal Kanal’ı susturmak gelseydi..

Belki de gelmiştir,

Hainler de, düşman da biliyor ki;

Canını, malını varlığını, bu ülkeye vermeye hazırların,

Bu durumlarda,

Alfabenin ortasına kadar birçok planları vardır.

Cumhuriyetin aydınlık yolunda, kervan dizenlerin,

Kapıları da develerin gireceği kadar planlıdır.

En gümüş süt gecede de,

En hain tipili boranlı gecelerde de,

Göz kapağını kaşına çivileyen nöbetçileri vardır.

Ve her daim uyanıktır..

Onlar da bunu biliyorlar.

Peki..

Ya o gece Ulusal Kanal olmasaydı!

Diğer kanallardan haberi izleyenler,

Bu harekatın Türk Ordusuna ait olduğunu zannedip pijamaları ve terlikleriyle evlerinden izlediklerinde

Ay bacayı çoktan geçmiş olacaktı.

Kim bilir, belki de..

“Hükümetten kurtulduk” diye sokaklara indiklerinde,

Karşılarında

Sınırımızda o gece için bekletilen,

Amerikan ve İngiliz askerlerini bulacaklardı.

Bizim hainlerle de işbirliği..

Kan gövdeyi sürükleyecekti.

Sabaha da; Amerika:

“Bakın kaos çıktı, insanlık için oraya gidiyorum” diyecekti.

..Ve o gece Ulusal Kanal olmasaydı,

O geceden itibaren,

Kanlı infazlar başlayacaktı

Mahkemelerle, hakimlerle, savcılarla uğraşmayacaklardı.

Yüzyılın intikamıydı planlanan.

Karşılarında kimi görmüş, listeye almışlarsa hepsinin kafalarına sıkılacaktı.

Sonra?

Sonrası malum;

Selahattin Demirtaş’a dillendirdikleri,

Demokratik bölgeler planı işleyecek,

Türkiye 32 eyalete ayrılacak;

Süryaniler, Araplar, Tatarlar, Aleviler, Sünniler, Hemşinliler, Kürtler, Zazalar..

Kim varsa üç şehirli beş şehirli tarikatı, cemaati bol devletçikler..

Amerika ve Avrupa’nın işte bu hayalle hala ateşler içinde yanıp tutuşmasının sebebi budur!

Eğer o gece Ulusal Kanal olmasaydı,

Evlerinden Mustafa Kemal’in askerleri,

Pijama ve terlikleri ile kışlalarına koşmayacaktı.

Karargahlarına ayaklarına geçirdikleriyle gelemeyecekti;

Jetlerinin yakıtları boşaltılamayacaktı,

Pistler patates tarlasına çevrilmeyecekti.

Tankların paletleri sökülmeyecekti..

Ömer Halisdemir

Alnından vurup o hani, kendi şerbetini içmeyecekti.

Ve dahası..

Halk sokağa inmeyecekti.

İnanın bana,

O gece

O saat diliminde

Ulusal Kanal değil Türkiye'nin,

Dünyanın en çok izlenen kanalı olmuştur.

Düşmanınızın sizi aradığını duyduğunuzda

En güvendiğinizin evine sığınırsınız.

Bu ülkenin aklı, vicdanı, zekası, namusu da

O gece,

Ulusal Kanal’a bakmıştır:

“Ne diyor” diye..

Ne demişti Genel Başkan öfke ve kararlı bir ses ile:

Bu darbe Türk Ordusunun değil,

Amerikan ve Fetö kalkkışmasıdır.

Korkmayın çıkın evlerinizden.

Yeneceğiz bunları, yeneceğiz!

Halkın güvendiği kanaldır.

O güvenilir sese kulak verdi halk.

İşte bunu daha geçen öğrendik:

Bir yabancı şirketin araştırmasında

Ulusal Kanal

En güvenilir kanal sıralamasında,

İlk beşin içinde.

Ve hatta ikinci sırada sayılır.

Üstelik milyonlarca üyesi bulunan platformlar içinde henüz olmamasına rağmen!

Peki ya Ulusal Kanal olmasaydı..

Tellal tutup bağırtacak mıydık,

Türkiye’nin sahiplerine toplu mesaj mı geçecektik,

Kapıların ziline mi basacaktık,

Yaşadığı ülkenin nereye gittiğini, gideceğini gören partinin,

Gözetleme kulesidir Ulusal Kanal,

Tehlike anında alarm butonudur Ulusal Kanal.

Geçmişte başardığı işleri saymıyorum.

Silivri örgütlenmesi;

Ermeni soykırım yalanı,

Talat Paşa Komitesi,

Komşularla barış görüşmeleri,

Avrasya oluşumu,

Sendikal haklar,

Emeğin yüce değeri,

İstanbul sözleşmesi..

..Ama bugün buradaysak ve ayaktaysak,

Yarın güzel günlere doğru hep birlikte yürüyeceksek,

Ulusal Kanal ve Aydınlık

Önümüzde buldozer gibi ilerliyor.

Şimdi 25 milyonluk bir yerleşime daha ulaşmak istiyor.

Şimdi önümüzde 3,5 tonluk bir kaya var.

Buldozerimizin egzozundan kara dumanlar çıkıyor.

Zorlanıyor.

At nalı, gaz lambası zamanı değil..

Fedakarlığımızı dolduracağız deposuna.

Güç katacağız,

O yol üstündeki taşın yerinden oynatmasını beklemeden,

Biz de gireceğiz o taşa, omuz ile, göğüs ile,

Kavrayabildiğimiz yerden on parmak ile,

Sırt ile..

“Gelinim olur musun,

Kaynanam olur musun

Bu çorbanın tuzu nerede,

Top çizgiyi geçti mi,

Benim kutumda büyük var,

Abuzer yengesine aşık oluyor,

Kerem, şirketin hisselerini bu gece üstüne alıyor,

Çocuğunuzun cinsiyet bölümünü boş bırakın,

Herkes kendi dilini konuşsun..

İşte o taşı kaldırdık mı o yolun ortasından bu bataklığın üzerine

Ardahan’dan Edirne’ye

Mersin’den Sinop’a

Getirdiğimiz sandık sandık toprağı döküp,

Gül bahçesine çevireceğiz.

Herkes kendi toprağına kendi gülünü dikecek.

Şimdi..

Bunca yıllık emeğin, mücadelenin,

Fedakarlığın, bedellerin

Çekilen çilelerin..

Bayram arifesindeyiz

Kınalayıp ellerimizi,

Geçeceğiz bu taşın karşısına.. .

Göreceksiniz;

Digitürk ve Tivibu’ya girsin kanal..

Elleri kınalı

Karşılayacağız birincilik bayramını

Bu bayram; zafer bayramına hediye

Zafer bayramı büyük milletimize hediye

Bu ses

Sorosların Tesevlerinden yankılanacak.

Fon öyle olmaz böyle olur!

Madem kaldırdınız ayağa

Oturmak haram, yasaktır bize..

Emperyalizmle bu yaza zaferimizle sonuçlanacak son kavgamızın

Karargahıdır Ulusal Kanal..

Cephelerimizden Karargahı ayakta tutacak

Takviye istiyor bizden Ulusal Kanal

Daha net, daha yalın söyleyeyim ;

Birleşik krallıkların adam devşirdiği,

Para dağıttığı ekran satın alıp

Kalem kiraladığı bu günlerde,

Mustafa Kemal Paşa Karargahıdır

Ulusal Kanal..