İlmek ilmek dokunan sevda, bir yörenin 'bacasız fabrikalarına' dönüşüyor
İlmek ilmek dokunan sevda, bir yörenin 'bacasız fabrikalarına' dönüşüyor. Adıyaman'ın Çamdere köyünde genci yaşlısı hemen hemen herkes geçimini halı dokuyarak sağlıyor.
Duyguların sessizce, her ilmeğe aktarılarak anlatıldığı zanaatların başında gelir, halıcılık.
Bazen türküler, bazende yaşanmışlıklar eşlik eder, ilmeklerin halıya dönüşmesine.
Adıyaman'ın 3 bin nüfuslu, 8 mahalleli Çamdere Köyünde, ilmekler geçim için atılıyor.
Her evin bir köşesinde ya da bir odasında halı tezgahları bulunuyor. Genci yaşlısı köy halkı, atalarından gördükleri halı dokuma geleneğini sürdürüyor.
Bu halılar büyük bir imecenin eseri aslında. Köyün yaşlıları koyun yünlerini eğirerek ip haline getiriyor. Köyün erkekleri doğal boyalarla kaynatıp iplere renk veriyor... Gençlerse elleriyle yün halılara adeta can veriyor.
Köyün genç kızları tarih kokan geleneğin eseri halıları artık ezbere dokuyor. Gözlerini halı tezgahlarının arasında dünyaya açan kızlar, bu yolla aile ekonomisine katkıda bulunuyorlar.
Köyün çocukları da okuldan çıkar çıkmaz soluğu tezgah başında alıyor. Ya yün eğiriyor ya da yavaştan ilmik atmayı öğreniyor. Verdikleri bu emek onlara da harçlık olarak dönüyor.
Bacasız fabrikaların yükseldiği üreten köyün bir hedefi de var. El emeği göz nuru halıların sergilendiği ve tanıtıldığı bir festival düzenlemek istiyorlar.
ulusalkanal.com.tr